Na mijn deelname aan de StrongSisterRun en de lange wandeling van zondag over/langs het parcours van de StrongMenRun, stond er maandag een lange duurloop op het programma.
Zoals jullie vorige week al konden lezen, had ik deze verplaatst naar de dinsdag.

De reden? Dan moet ik even terug naar zondag… 
Zoals zo vaak, had ik ook dit keer besloten een lekkere pastamaaltijd te maken de avond voor mijn lange duurloop. Maar we eten best vaak dezelfde pasta, met gehakt, groente en rode saus… We zijn liefhebbers van een pastagerecht dat we vorig jaar leerden kennen, met schelpjespasta, garnalen, ui, knoflook, pepertjes, pesto… Heerlijk! Ik zal het recept hier wel een keer delen binnenkort. 1 tip: eet dit niet de avond voor een wedstrijd of lange duurloop 😉

Fastforward naar maandagochtend… op tijd uit bed, ontbijtje, klein uurtje geduld… Ehm… Oeps… Mijn darmen laten me eventjes haarfijn weten dat zij nog niet klaar zijn voor een duurloop! Overduidelijk (want dit was een keer eerder met exact dezelfde maaltijd ook gebeurd) ligt de oorzaak bij de heerlijke pastamaaltijd van de avond er voor: te pittig, teveel ui… wie het precies weet mag het zeggen. Rond half twaalf heb ik in overleg met m’n trainer besloten mijn run uit te stellen tot dinsdag.

Aan het eind van de dinsdagochtend stapte ik in m’n auto, ik had een mooie route gekregen van een loopmaatje, in de omgeving van Hellendoorn en Lemele.
Direct vanaf de start voelden mijn benen zwaar. Oh jee, dit belooft wat als ik dit 28km blijf voelen! Maar ach, wellicht loop ik het er wel uit…

Toen ik na 11,5 km alleen maar meer last kreeg van lood in mijn benen, besloot ik de handdoek in de ring te gooien. 

Eén klein probleempje: ik moest wel weer 11,5 km terug om bij mijn auto te komen. Thank Garmin voor de trackback functie op mijn horloge!  Afwisselend joggen en wandelen dan maar… Jeetje wat baalde ik! Je kunt je voorstellen dat ik bijna 2 uur over die terugweg deed, zodat ik erg veel tijd had om te lopen “malen”… Ik kon wel janken! Ik liep dan wel in een mooie omgeving, maar echt genieten hiervan lukte mij niet. 

Gelukkig had ik al vrij snel daarna contact met m’n trainer. Na een uitvoerig “kruisverhoor” over allerlei mogelijke oorzaken van deze mislukte duurloop, kwam hij al snel tot de conclusie dat de strongsisterrun dat weekend wel eens de oorzaak kon zijn: ik heb mijn spieren blijkbaar heel anders gebruikt, en die moeten nu weer op lengte gebracht worden. Oefeningen, foamroller en (lichte) massage dus!

Zowel dinsdagavond, woensdag als donderdagochtend heb ik dat gedaan, inclusief heerlijk warm bubbelen 😊.

Donderdagavond had ik weer baantraining. Ik was heel benieuwd hoe het zou gaan, want mijn zelfvertrouwen had best even een knauw gekregen.
Gaandeweg ging ik steeds lekkerder lopen, en kreeg ik weer een goed gevoel over mijn eigen kunnen. Uiteindelijk liep ik alle (lange) intervallen die gepland stonden! De laatste ronde haakte één van de loopmaatjes even aan, om mij te vergezellen bij het laatste stukje. Dit was uiteindelijk ook mijn snelste interval hihi… 

Met een onwijs bezweet blij-ei hoofd en een goed gevoel verliet ik de baan weer! Nog wel wat gevoelig in de hamstrings en kuiten, maar niet meer zo erg gelukkig!

Vrijdag toch wel weer mijn oefeningen gedaan, en ‘s avonds zijn we heerlijk uit eten geweest met vrienden. Het viel mij achteraf op, dat ik toch bij de keuzes die ik maak qua eten en drinken, het lopen in het achterhoofd hou. Hebben jullie dat ook?

Ik heb heerlijk genoten, bij het voorgerecht (sashimi van zalm en tonijn) had ik een heerlijk koud glas water.

Mijn hoofdgerecht, tonijn en black tiger, was ook heerlijk, met een frisse salade, frietjes en een glas witte wijn. 

Zaterdag bracht ik door met veel wandelen en braaf mijn oefeningen doen. Gezien de vooruitzichten had ik het plan om zondag mijn lange duurloop te doen. Deze stond gepland op maandag, maar de temperatuur lijkt op zondag niet zo hoog uit te komen. Bij het opstaan zondag werd mij al wel duidelijk dat ik toch bij mijn oorspronkelijke “maandag-lange-duurloop-plan” moest blijven: mijn linker hamstring is nog verdikt en gevoelig. Dus ook zondag ben ik lekker een paar keer een flinke wandeling gaan maken (met onze hond natuurlijk) en dat lijkt te werken, mijn hamstring voelt naarmate de dag vordert steeds beter aan.

We sluiten de zondag af met een gezellige barbecue! Jammie! vispakketjes, kippenpoten, stokbroodje… Heerlijk! En nee, geen wijntje voor mij, ook liet ik de bbq-saus en de curry aan mij voorbij gaan…

Ach, zo leer ik iedere keer, met vallen en opstaan, wat ik wel en wat ik beter niet kan doen in bepaalde omstandigheden.

Wat zijn jullie “eet-missers” als het op lopen aankomt?

p.s.: ja ik heb die duurloop wèl gelopen op maandag. Volgende week lees je hoe die ging 😉