Hoe gaaf om weer een training van Robert Lathouwers te mogen bijwonen! Eind oktober had ik al een clinic van deze tweevoudig Olympiër gehad, dit keer was het een volwaardige training! In samenwerking met Anita Nederland gaf hij deze in de voorbereiding op de Antwerp 10 Miles van 23 april. Ook Frédéric Heylen, trainer Voor Anita van de Belgische dames, was speciaal hier naar toe gekomen. Gaaf!

Al vooraf kwamen de berichtjes op Instagram voorbij en zaten we lekker te grappen over het “kippenhok” waar Robert in terecht zou komen met zoveel kakelende dames. Dit bracht mij op een idee…

Let’s have fun!

Zaterdag voor Pasen was het zover, op naar de atletiekbaan van AV Altis in Amersfoort! Het was direct weer heel gezellig om de andere dames (weer) te zien. Sommigen had ik bij het Bounz evenement nog gezien, met andere dames maakte ik voor het eerst kennis.
Toen Robert er ook was, gaf ik hem direct maar even een klein cadeautje… Hij kon wel wat gehoorbescherming gebruiken met deze groep uitgelaten dames! Jep, het beloofde zo’n dag te worden…

Na een welkomstwoordje van Marjon van Anita Nederland en een korte uitleg over de training van Robert, gingen we aan de slag. Het warmlopen begonnen we als “slang”, waarbij telkens de achterste naar voren sprint. Vervolgens nog een rondje waarbij we al slalommend van achter naar voren moesten. Vervolgens kwamen de (dynamische) rek- en strekoefeningen aan bod op de matjes. Een oefening was wel tè hilarisch:  op je rug liggen, armen wijd en benen gestrekt op de grond. Dan rechterbeen loodrecht omhoog en helemaal naar links bewegen richting je linkerhand. Yeah right! Hoe dan?! Toch is het me met beide benen een keer gelukt mijn hand aan te raken! Yes!

Loopscholing 2.0

Nu werd het tijd voor de loopscholing! We stapten over hordes (hallo evenwicht, waar ben je als ik je nodig heb!!!). Vervolgens nog een keer maar dan iets sneller, om af te sluiten met over de hordes zonder tussen-stapje. Pfoe hey…

De speedladder was als volgende aan de beurt, leuk!!! Ik vind het bij ons op de club ook altijd erg leuk om oefeningen met die speedladder te doen. Ik heb weer een paar nieuwe oefeningetjes erbij geleerd!

Tot slot kwamen de elastieken tevoorschijn… In duo’s gingen we nu aan de slag: half-hoge skipping, terwijl je partner het elastiek op (lichte) spanning houdt. Angela ging even lekker aan het elastiek “hangen” zodat ik ècht niet van m’n plek kwam! En als je dan daardoor gigantisch in de lach schiet, lukt het natuurlijk helemaal niet meer! Ja, we hebben het uiteindelijk echt wel keurig afgerond hoor.

Interval-tijd

Tijd voor de kern van de training: 2x 3 min, 2x 2 min, 2x 1 min en 2x 30 sec versnellen, met wandelpauzes van telkens 1 minuut tussendoor. We gingen hiervoor de baan af naar een parkje vlakbij. Heerlijk! Ik bleef lekker een beetje achteraan, om mezelf te beschermen. Het is tenslotte nog geen week geleden dat ik een marathon gelopen heb! Al bij de eerste interval van 3 minuten, zag ik Linda er als een speer vandoor gaan… Toch maar even bij haar iets aan de rem getrokken, zodat ze het ook tot het eind toe zou kunnen volhouden!

hihi… De laatste 30 seconden sprintten we de baan weer op, om vervolgens heerlijk languit op het tartan neer te ploffen… Jep, training completed! Ff met Robert op de foto, gezellig! En zo werd ik ineens op handen gedragen!

Tijd voor cadeautjes!

Eenmaal terug bij het clubhuis kregen de deelnemers aan de 10 mijl in Antwerpen de kleding uitgereikt: een driekwart tight, een tanktop of t-shirt en een jasje! Wauw, wat een verwennerij weer van Anita! Dus hup, snel even het jasje aan en met z’n allen op de foto. Wat een mooi gezicht zo! Zo verschillend als wij zijn, zo’n team is het dan ineens!

En op het moment dat ik dacht dat we klaar waren, werden we allemaal ook nog eens verrast met een sportief horloge van Superdry! Er zit een stopwatch in, twee alarmfuncties en een stappenteller. Wat een verwennerij zeg!

Tot slot vonden we het wel erg leuk om nog (sprint)foto’s te maken met Robert en Fré. Dit duurde de baanbeheerder allemaal een beetje lang, hij verzocht ons toch om langzaam maar zeker de baan te verlaten. De beste man wilde zelf natuurlijk ook aan een rustig paasweekend beginnen. Maar ja, Instagram, Facebook en menig blog moest natuurlijk wel voorzien worden van leuke foto’s! hihi…

Met een grote lach op mijn gezicht, spierpijn in mijn buik en kaken en een goed gevoel over de training nam ik afscheid van de dames. Maar niet voor lang, zondag in Antwerpen staan we met z’n allen aan de start van de 10 mijl. Kom maar op, ik ben er klaar voor!