In oktober begon mijn journey, en ondertussen zijn we al weer 7 maanden verder.
Welke journey het is, wat het mij brengt en hoe ik me er bij voel? Pak er lekker wat te eten en drinken bij (want ruim 1800 woorden hihi) en lees lekker verder!

Zal ik wel, zal ik niet…

Voor ik het eerste bericht stuurde om deze journey te starten, heb ik best wel even getwijfeld. Ik vond van mijzelf dat ik gefaald had. Ik had immers al eerder iets soortgelijks gedaan, maar het resultaat was in 1,5 jaar tijd weer compleet verdwenen. Toch hakte ik de knoop door en stuurde een berichtje. Dat werd zó super fijn ontvangen, dat al snel het faal-gevoel wegviel, er geschakeld kon worden en ik van start kon gaan.

Waarmee? Met een 1 op 1 coaching van Paula. In de winter van 2017-2018 had ik al het voorrecht haar als coach te mogen hebben met focus op mijn voeding in aanloop naar de marathon van Rotterdam. Nu ging ik nog een paar stappen verder, door niet alleen te willen richten op voeding, maar ook op training en mindset. En zo gingen we half oktober van start, en mag ik mij één van haar Sunshines noemen!

Trainingsschema’s, handvatten om mijn voeding “op de rit” te krijgen en te houden, wat gaat er om in mijn koppie… Alles komt voorbij! Via mail, Messenger en insta hebben we geregeld contact. En elke maandag zit er weer een “cadeautje van de coach” in mijn mailbox: de feedback op mijn afgelopen week, in de vorm van een video. Elke week weer is het een heerlijk momentje om te zien wat Paula voor de komende week als doelen bedenkt voor mij! Uiteindelijk duurde het nog tot december tot we elkaar eindelijk in levende lijve zagen, tijdens een Sunshine-event.

Anders trainen

Ja, anders trainen was zeker een ding waar ik mee bezig mocht. Al sinds 2014 bestond mijn training voornamelijk uit hardlopen en zo nu en dan wat corestability oefeningen. Nu mocht ik flink aan de bak met de gewichten en apparaten in de sportschool, krachttraining werd key! In de maanden vanaf oktober was dat ook absoluut heerlijk om te doen hoor! Na mijn werk kwam ik in het donker (of op z’n best in de schemer) weer thuis. Mijn hardloopmotivatie is echt wel wat minder als het donker is. Een uur à anderhalf uur knallen in de sportschool was wel super om te doen.

Langzaam maar zeker begon mijn haat-liefde verhouding met krachttraining steeds meer om te buigen in liefde. Die kick als je weer extra gewicht op de stang mag leggen, een zwaardere dumbell mag pakken… Love it! De progressie is zó goed meetbaar, ik houd er van als iets tastbaar is! In het begin voelde ik mij best ongemakkelijk om het krachthonk in te stappen, waar menig kleerkast met dumbells van 20 kg (of meer)  armoefeningen deed. En daar stond/zat ik dan naast met mijn mini-dumbelltje van 4 à 6kg hihi… Maar zodra je door zo’n “kleerkast” wordt aangesproken en hij je zegt dat je goede techniek hebt: ijs gebroken, het zijn ook maar gewoon mensen! En hey, ook die zijn ooit begonnen vanaf nul hè.

Meten is weten, toch?

Wat ook heel tastbaar is, zijn de wekelijkse feedbackmomenten. Ik mail elke zondag mijn weekoverzicht naar Paula. Aan de hand van mijn informatie over afgelopen week, gaat zij dan bekijken wat we het beste kunnen wijzigen (of niet natuurlijk) voor aankomende week.
En ja, in mijn mail zitten natuurlijk meetbare gegevens zoals gewicht, het aantal Kcal dat ik heb gegeten, omtrek van m’n taille, heupen etc… maar daarnaast ook een soort van weekverslag waarin ik aangeef wat ik deze week heb ervaren, meegemaakt, waar ik tegenaan liep… En dat weekverslag is misschien nog wel nuttiger dan de keiharde data. Kilo’s kwijtraken? zorg dat je minder kcal binnen krijgt dan je verbruikt, en je zult best wel wat afvallen. Maar voel je je dan ook echt lekker in je vel? Daar komt dan toch echt het stuk mindset om de hoek kijken.

Ik geniet nog steeds van een lekker bakje chips, heb geen voeding uit mijn eetpatroon weggelaten. Doordat ik de afgelopen tijd weer veel heb mogen leren over wat eten doet met je lichaam (en geest), weet ik nu wel gemakkelijker hoe ik om kan gaan met bijvoorbeeld cravings na een super fijn rondje hardlopen!

Ook thuis train ik door

En dan is het ineens half maart… Die ene persconferentie veranderde in één klap het “normale” leven. Thuis blijven was het devies, restaurants, alle sportfaciliteiten, vele winkels waren dicht, contactberoepen verboden. Ik kon dus ook niet meer naar de sportschool. Help, wat nu? Zó super hoe Paula enorm snel schakelde en direct m’n weekschema aanpaste! De hoeveelheid Kcal werd bijgesteld, trainingsschema’s op basis van bodyweight opgesteld… En weet je hoeveel oefeningen je kunt doen met een rugzak vol met (zware) boeken, bakstenen of iets dergelijks? En een literfles kun je vullen met water (als dumbell), dan weegt die dus 1 kg. Maar vul je hem met zand, dan is hij zó een kilootje of 4!

Ik had mijn praktijk “omgebouwd” tot trainingsruimte. M’n racefiets had daar een fijn plekje op de Tacx. Laptopje ervoor,  serie kijken en trappen maar!

En vier keer per week is er in de Facebookgroep Team Sunshines een live workout om 10:00u. Die kun je natuurlijk live meedoen, of later terugkijken en dan alsnog doen. Dat voelt toch wel extra motiverend hoor, als je weet dat er nog andere dames zijn die dezelfde training doen en waarschijnlijk net zo afzien als jijzelf!

Wat heeft het met mijn mind gedaan?

In het begin van deze bizarre periode was ik nog wel huiverig voor de beruchte “corona-kilo’s”. Vele mensen om mij heen hoorde ik daar over en ik had zelf ook het idee dat ik mij vast wel gemakkelijker zou laten verleiden tot extra snaaien, extra snoepen… Dat was immers altijd mijn uitvlucht in periodes van stress, verandering en onzekerheid. Maar dit keer was het anders! Door het enorm snelle schakelen van Paula en de video waarin ze uitlegde waarom ze mijn Kcal ging ophogen (ja echt!) met 200kcal per dag, was ik er veel geruster op.

Qua gewicht ben ik waar ik graag wilde zijn. Ik had een droom om ooit weer dit op de weegschaal te mogen zien. Heel eerlijk? Dit heb ik voor het laatst gezien, nog vóór ik zwanger werd van mijn oudste zoon in 1998! En het bizarre is, dat ik mij nu super fijn voel, vol energie en het idee heb dat ik “de hele wereld” aan kan. De laatste keer dat ik (als jojo) dit gewicht aantikte, voelde ik me lusteloos, had veel hoofdpijn, voelde me slap… Zodra ik 2-3 kilo zwaarder was, ging het weer beter. Wat een verschil! Het gevoel wat ik nu heb, dat gun ik dus echt iedereen! Zo bijzonder hoeveel impact training, eten en mindset hebben op je gevoel en je lijf!

Over dat lijf gesproken…

Ik voel mij dan weliswaar veel krachtiger, veel energieker en meer tevreden met mijzelf, fysiek is er wel een flink stukje minder Nicole over. De weegschaal alleen vertelt echt niet het hele verhaal. In de afgelopen 7 maanden ben ik 12 kilo afgevallen. Is dat veel? Voor sommigen niet, die gaan keihard op dieet en vallen zo 10 kilo in 10 weken af. Ik ben dus al 30 weken onderweg! Maar door het vele (kracht)trainen heb ik mijn lichaam en daarmee mijn stofwisseling flink aan het werk gezet. Resultaat: vele centimeters minder omtrek om mijn taille, heupen, benen… èn zelfs 200kcal per dag meer eten dan een paar maanden geleden, en toch nog stiekem 0,1-0,3kg per week afvallen! HOE DAN!!!!????

De foto’s links zijn van  7 juli 2019, de foto’s rechts van 17 mei 2020

Ja, beelden zeggen vaak meer dan 1000 woorden (of zelfs 1800 in dit geval)…
De linkerfoto’s zijn gemaakt in Italië in augustus vorig jaar, de rechterfoto’s in m’n eigen tuin op 16 mei.

Waar sta ik nu in deze journey?

Nu ik dat gewicht heb bereikt waar ik stiekem een beetje van droomde, zou je denken dat de journey klaar is, dat ik nu “weer terug naar m’n normale patroon” zou kunnen gaan. Guess what: Dit IS mijn normale patroon geworden! Terug naar mijn oude patroon zou betekenen dat ik geen krachttraining meer zou doen, veel meer zou snaaien en zo weer omhoog zou schieten in gewicht, omvang en daarmee ook mezelf waarschijnlijk weer minder fijn voel in m’n lijf. Nee, dat wil ik niet meer, ik voel me echt zó veel sterker, energieker en krachtiger waar ik nu sta!

Mis ik bepaald eten, wat ik voorheen at maar nu niet meer mag hebben? Nee, want ik heb dus echt geen verbod op bepaalde voedingsmiddelen. De manier van coaching van Paula sluit geen enkel product uit. En die thuistrainingen? Mennn, wat kun je daarmee totaal kapot gaan zeg! Wie zegt dat je thuis niet zo hard kan trainen als in de sportschool, moet maar eens een weekje de trainingen van Paula doen!

En hoe nu verder?

Er zal een kleine wijziging plaatsvinden in mijn trainingen: van 3-4 krachttrainingen in de week en 2x een half uurtje rustig hardlopen, zal de focus op het hardlopen weer wat meer terug gaan komen en ik iets minder krachttraining gaan doen. Maar wel minimaal 2x per week hoor, ik vind het veel te leuk!
En eerlijk is eerlijk, doordat mijn huid al ruim 20 jaar (inclusief gejojo al wel 25 jaar) gewend was aan die ca 12kg en vele centimeters meer, is mijn huid nu verre van strak. Nadeeltje wat er bij komt, is dat leeftijd hier toch wel een rolletje bij speelt: met mijn 47 jaar duurt het gewoon nèt even iets (veel) langer voor mijn vel om zich aan te passen aan mijn nieuwe omvang. Ik zit gewoon lekker ruim in m’n jasje zullen we maar zeggen! Ik blijf hopen dat ik door de krachttrainingen m’n huid toch nog iets strakker weet te krijgen.

In eerste instantie blijf ik 2x per week hardlopen, maar ga ik de hoeveelheid kilometers weer stap voor stap uitbouwen. Als dat weer lekker comfortabel voelt, ga ik misschien wel een derde looptraining toevoegen. Daarnaast is Paula voorlopig nog niet van mij af hoor! Elke week weer krijg ik nog nèt even een extra tip, advies… Love it! Of je krijgt ineens een cadeautje in de vorm van “hey, houd deze kcal/dag maar lekker aan komende week, en op 1 van de dagen mag je ook nog eens +350Kcal eten, geniet er van”!
Kijk, dat is toch echt super! Op zo’n “hoge” dag plan ik dan ook ongelofelijk calorierijke maaltijden, zoals een pizza bijvoorbeeld, of afhaalchinees, of sushi…

Echt even hier een shoutout hoor, naar Paula en haar man Frank, en het fantastische team van mede-coaches die niet alleen mij zo super begeleiden, maar nog vele andere Sunshines weer laten stralen! Thanks lieve Paul, op naar nog minstens 5 fantastische maanden!