Niemand heeft mij ooit verteld, dat de eerste weken NA een marathon misschien nog wel zwaarder zijn dan de laatste (taper)weken er vóór! Compleet high van de geleverde prestatie wilde ik niets liever dan m’n loopschoenen onder knopen en lekker lopen, een uur, misschien 2 of meer… Maar mijn verstand (en mijn TrainerT) weerhielden mij er van… Lees verder Herstellen van de marathon, deel 2
Ik had er al over gelezen, ik was er al voor gewaarschuwd…
De beruchte after-marathon loopdip!
Mij zou het niet gebeuren, ik was er mentaal al op voorbereid. Nee hoor, geen loopdip voor mij! Ik zou direct weer plannetjes gaan smeden, vooruit kijken…
En nu?
Toch die loopdip te pakken! Hoe dat kwam? Lees verder Ja hoor, verhip! Ik heb een after-marathon dip…
Hier is hij dan, mijn verslag van mijn allereerste marathon, in Eindhoven!
Na de voorpret, het laatste zenuwplasje en het nog even controleren van m’n veters, was het dan toch echt zover, ik was het startvak in gedoken. Ik neem je mee in mijn race, van begin tot het bittere eind… Het is een flink boekwerk geworden, en ik heb me nog heel erg ingehouden! hihi… Lees verder Mijn eerste marathon – raceverslag
Laat ik bij het begin beginnen…
In april, nadat ik in Enschede een fantastische halve marathon had gelopen, besloot ik niet langer te wachten en definitief dit najaar mijn eerste marathon te gaan lopen. Mijn wens was, om voor m’n 45e een marathon te lopen. In december 2017 hoop ik 45 te worden, dus ben ik nog mooi op tijd! Tja, je weet maar nooit wat er nog allemaal kan gebeuren… Lees verder Mijn eerste marathon – de voorpret
Ja, afgelopen week ging het best wel goed eigenlijk! De week begon met bizar hoge temperaturen, je zou denken dat het hoogzomer was in plaats van september! Het is dat het ‘s avonds al best vroeg donker wordt, maar anders…
Maandag stond er weer een lange duurloop op de planning. Helaas kon ik niet ‘s ochtends vroeg al starten, waardoor ik dus op het heetst van de dag aan het lopen was. Bij het uitstippelen van mijn route had ik zoveel mogelijk geprobeerd schaduw- cq bosrijke wegen te kiezen.
Ongeveer halverwege kwam ik langs een autobedrijf van een loopmaatje. Mijn waterzak was al voor 3/4 leeg, het restantje was warm geworden. Heel fijn om daar even mijn watervoorraadje aan te vullen en even een koel blikje sinas te drinken. Op naar de tweede helft! Tja, daar had ik de omgeving toch niet helemaal goed ingeschat, veel open stukken tussen de weilanden… De route lichtjes aangepast om toch zoveel mogelijk bos mee te pakken (want het was intussen zo’n 30 graden).
Mijn pace had ik met 0:30/km teruggebracht en ik bleef lekker doorhobbelen. Eenmaal vlak bij huis zag ik, dat ik 28,75km op de teller had staan. Wat ging ik doen? nog een extra rondje door de wijk om “koste wat kost” die 30 te halen, of die laatste 20 meter naar huis wandelen… Call me a watje, maar ik koos voor het laatste. Iets met paard ruikt stal of zo… hihi
Toen ik eenmaal thuis mijn schoenen en sokken uitdeed, bleek dat de wreven van mijn beide voeten lichtelijk verbrand waren! Huh, hoe kan dit? Die hebben geen zon gezien! Zó bizar!!! Verder was ik niet verbrand hoor, petje en zonnebrandcrème hielpen goed.
Ondanks de hitte liep ik best lekker, ik heb het maar even niet over het slakkentempo, want ook dat komt mede door de temperatuur (hoop ik althans hihi).
Ja, mijn benen zijn wat stijfjes, een van mijn hamstrings protesteert nog steeds lichtjes. Ik blijf dus ook deze week weer mijn rekoefeningen doen.
Woensdag stond ik voor de tweede keer buiten deze week, dit keer al om 7:15 ‘s ochtends, de zon was nèt opgekomen. Het was nog lekker weer, het belooft vandaag weer tropisch te worden. Was ik al trots op mijzelf dat ik “zó vroeg” buiten stond (want ik ben een echt avondmens), werd ik ook nog eens beloond met een prachtig gezicht toen de zon boven de bomen uit kwam. Mijn gevoel dat ik wel eens lang nodig zou hebben om een beetje wakker te worden klopte niet: toen ik die zon na 1 kilometer zag, was ik klaarwakker! En mijn benen blijkbaar ook, want ik liep snel joh!
Wauw…
Mijn plan was om 6km te lopen in 2 tempo’s: eerste 3 en laatste 2 rond de 7:00/km en de 4e kilomter rond de 6:30/km. Eh… Mag het iets sneller zijn? hihi… En ik ging niet voluit! Dit voelt lekker hoor! En mijn hamstring? Tijdens het lopen geen moment gevoeld, naderhand wel weer een klein beetje, maar ook dat gaat al vooruit!
Donderdagavond, vaste prik: baantraining. Na de warming up, oefeningen en loopscholing was het tijd voor de kern: 2×1500 en 3×1000 meter. Samen met Karen ging ik er vol voor. Beiden vinden we het nog steeds lastig om het juiste tempo te vinden en onder het motto “liever te snel dan te langzaam” liepen we alle splits te snel (en alles op 1 tempo): de 1500 meters waren ca 15 seconden te snel, de 1000 meters waren 5 seconden te snel. Oeps, maar ook wel gaaf! Na afloop van de training was ik best wel KAPOT!! Maar heel voldaan.
Vrijdag bracht ik een bezoekje aan Decathlon, waar ik shirts heb laten bedrukken. Ik weet nog niet (uiteraard) of ik een shirt met of zonder mouwtjes aan zal doen tijdens mijn marathon in Eindhoven, dus heb ik op beide soorten shirts mijn naam laten bedrukken.
Onder het motto “nu we er toch zijn…” heb ik ook shirts voor mijn zoons, zusje en zwager laten bedrukken. Zij doen volgende week zondag mee met de Mudmasters. Op deze manier hoop ik als supporter hun gemakkelijker te kunnen herkennen in die modder! hihi…
Zaterdag gingen we bij één van de proeven van de Hellendoorn Rally kijken, die nagenoeg in onze “achtertuin” was. Tjongejonge, wat een spektakel is dat weer zeg! Dit was even van de zijlijn genieten van brute kracht en snelheid, kicken hoor!
Zondag was voor vele InstaRunners de dag van de Dam tot Damloop, tussen mijn eigen zondagse beslommeringen (oa wassen, strijken…) lekker naar AT5 gekeken, en zo via televisie toch een beetje kunnen genieten van dit mooie evenement. Vervolgens heerlijk genoten van de tweede verjaardag van m’n neefje. Een gezellige afsluiting van de week dus!
Hoe was jullie week?