Ja, ik kan wel zeggen dat de maand juni bijzonder was. Als ik even terugdenk aan de maand juni van 2019, dan was er (bijna) elk weekend wel iets leuks, een evenement of iets wat voor mij speciaal was. En dit jaar was mijn juni-agenda nogal leeg…
Afstand houden en toch meer mogen
Ook juni stond nog echt in het teken van het afstand houden. Het coronavirus lijkt gelukkig goed ingedamd, maar om een opleving zoveel mogelijk tegen te gaan blijft ook deze maand de 1,5 meter super belangrijk. Wel mogen we steeds iets meer, zoals sporten in groepjes (met inachtneming van de afstand), de restaurants en terrassen mogen weer open onder voorwaarden… Word ik daar blij van? Deels. Ik heb nog geen terras of restaurant bezocht in juni, wel ben ik eindelijk weer eens in de auto gestapt om verder dan mijn eigen woon- en werkplek te reizen. En toch voelt het nog steeds een beetje vreemd om na bijna 3 maanden van “je mag niets” de stap weer te maken naar “je mag weer van alles”. (beetje kort door de bocht, maar je snapt vast wel wat ik bedoel)
80 jaar en still going strong
Het eerste weekend van juni hadden we een groot klein feestje: mijn lieve vader werd 80 jaar! 80!!! Wauw wat een leeftijd. En still going strong hoor, die lieve man. We hebben deze bijzondere verjaardag dan ook niet zomaar aan ons voorbij laten gaan. Weliswaar niet groots met familie en vrienden, maar alleen met “zijn gezin” (mijn zusje en ik, met onze gezinnen) hebben we genoten van een gezellige middag om af te sluiten met de meest verrukkelijke sushi die je hier in de regio kunt afhalen.
Bijzonder begin van de zomermaanden
Wij houden er wel van, om in de zomermaanden met grote regelmaat op de camping te vertoeven. Lekker de caravan ergens voor langere tijd neerzetten, en zodra we kunnen gezellig daar naar toe. Serieus, instant vakantie-gevoel is gegarandeerd! Zo hadden wij dan ook direct na Pinksteren onze caravan een mooi plekje gegeven. Maar tot 15 juni was het sanitair nog gesloten, dus lekker douchen zat er niet in. Ach, mijn opa en oma zijn ook groot geworden met wassen in een teiltje, dus dat was geen probleem. En buiten die kleine ongemakken om, wisten we heerlijk te genieten van de rust, ruimte en het vakantiegevoel.
Sportschool, thuis sporten… Wat nu?
Veel sportscholen hadden de versoepeling van de regels aangegrepen om apparatuur buiten te zetten om zodoende toch de mogelijkheid te bieden om te komen trainen. Slim natuurlijk, alleen was dat voor de sportschool waar ik naar toe ga geen optie. Voor mij dus nog geen sportschool bezoek, maar thuis goed aan de slag met allerlei oefeningen. De ene keer met dumbells, de andere keer weer puur met lichaamsgewicht. Maar één ding kwam elke training terug: Na afloop was ik kapot maar had ik wel een heel voldaan gevoel.
En toen was er nóg een verjaardag…
Ja, lieve Patricia is eind juni jarig. Maar omdat zij jarig is op dezelfde dag als Harry en ik onze trouwdag mogen vieren, hadden wij 2 weken eerder afgesproken. Eindelijk, na ruim 4 maanden, konden we weer “live” met elkaar kletsen, lachen en tips & tricks uitwisselen wat trainen betreft. Ik heb met enorm veel plezier en een vastgelijmde lach op mijn gezicht 2x2uur (heen en terug dus) gereden om een super gezellige middag te hebben met haar en Rianne. En daar komen zonder verjaardagscadeautje was natuurlijk geen optie, dus had ik met @ikbdruk iets leuks weten te regelen. En Patries, ik onthoud alles hoor, ik wacht rustig af tot het moment dat die knuffel wel weer kan! hihi
Bijzonder kantoor
De laatste week besloot ik een paar dagen naar de camping te gaan om van daaruit te werken. Want eerlijk is eerlijk, of ik nu vanuit m’n eigen huis werk, of vanaf de andere kant van de wereld (bij wijze van spreken), zodra ik goed internet heb kan ik aan de slag. Het grote voordeel was, dat ik weer direct een switch maakte van werk naar vakantie op het moment dat ik aan het einde van de dag mijn laptop afsloot.
Ook op de camping wordt getraind!
Ik weet niet of jullie wel eens een training, anders dan hardlopen, op een openbaar veld hebben gedaan? In je eentje, terwijl bij 4 omliggende caravans de “65-plus-bewoners” met hun kopje koffie voor de tent zitten? Dat voelt best wel ongemakkelijk kan ik je vertellen! Je wilt er toch rekening mee houden. Zo dacht ik wel na dat ik niet ging squatten met mijn rug naar ze toe bijvoorbeeld. Maar ach, aan de andere kant moeten ze er maar aan wennen hoor! Ik zal de komende tijd nog veel vaker op de camping trainen! De grap is alleen, dat ik ook een hond heb die het helemaal ge-wel-dig vindt om met mij mee te trainen (ahum). Lees: ze loopt onder mij door als ik aan het planken ben, komt me knuffels geven tijdens de pushups of springt tegen mij op tijdens het squatten. Extra moeilijkheidsgraad dus! Maar het mooiste vindt zij nog wel om mij kusjes te geven als ik klaar ben met de training. Oh nee, wacht, ze likt het zoute zweet van mij af hihi. Dan klinkt kusjes geven toch veel leuker…
Hoe houdt hij het zo lang vol?
Nee hoor, dat vraag ik me gelukkig niet echt af, hoewel ik met enige regelmaat hoor hoe bijzonder het is… Wat dat is? Harry en ik zijn al weer 24 jaar gelukkig getrouwd, en hoewel wij dat niet elk jaar vieren vond ik het wel een mooi moment om mijn trouwjurk weer eens uit de kast te halen en te passen. En guess what: ik ben nu blijkbaar smaller dan 24 jaar geleden want hij zakt van m’n schouders af en de hoepelrok moest ik even provisorisch knopen! Oepsie…
Maar oh, wat kun je een lol hebben om zo’n jurk weer eens aan te doen en een leuke foto ervan proberen te maken. Heerlijk!
En zo zit juni er al weer op… Had ik al gezegd dat ik juni bijzonder vond? Juist vanwege alle beperkingen de maanden er voor, voelde het voor mij extra bijzonder om nu eindelijk weer “echt” op bezoek te gaan ver buiten m’n eigen dorp, maar ook om in kleine kring mijn vaders verjaardag te kunnen vieren en om die trouwjurk na 24 jaar weer een te hebben.
Juni, dank je dat je zo´n mooie maand was!