Gisteren verscheen er een mooi artikel op RunAndreaRun: “Cut the Crap”. Hierin houdt Andrea de lezer een spiegel voor: wissel je tempo-lopen af met langzame trainingen, luister je naar pijntjes in je lichaam, hoe ben je aan de informatie gekomen om te gaan lopen?

Hierdoor ben ik opnieuw gaan nadenken. Ik loop eigenlijk elke training met een tempo-doel, terwijl het eigenlijk beter is om te proberen mijn hartslagmeter optimaal te gebruiken en “op hartslag” te gaan lopen. Juist door je hartslag als leidraad te nemen, zul je uiteindelijk een beter uithoudingsvermogen krijgen en in combinatie met de intervaltrainingen zul je ook meer tempo ontwikkelen.

Dit heb ik vandaag direct geprobeerd in praktijk te brengen. Mijn training bestond uit 5×8 minuten lopen, afwisselend in zone 2 en zone 3. Maar ja, wat zijn mijn hartslagzones? Door op Looptijden.nl bij mijn profielgegevens de maximum hartslag in te vullen, rolde er voor mij uit:

zone 2: 125-145
zone 3: 145-160.

Het eerste blokje van 8 minuten ging wel redelijk, m’n hartslag steeg iets door… Ook het tweede blokje ging nog wel goed, ik zat wel op de bovengrens van zone 3. Maar toen kwam het derde blokje: terug naar zone 2. Eigenwijs als ik ben, wil ik absoluut niet gaan wandelen 😉
Terug onder de 145 lukte (dus) ook niet in die 8 minuten…

In het laatste blokje van 8 minuten pastte ik nog een tip van Andrea toe: héél even stoppen om een foto te maken, dit verlaagt je hartslag iets. Klopt! En dan zie je eigenlijk pas, dat midden in “ons dorp” de omgeving ook heel mooi kan zijn 🙂

Op onderstaand grafiekje kun je wel globaal zien dat er wat snellere en wat langzamere stukjes in zaten.  Het begin is er dus! Nu hier verder mee oefenen, want de “lange langzame duurlopen” moeten eigenlijk in zone 1 gelopen worden, wat in mijn geval inhoudt dat mijn hartslag onder de 125 moet blijven. Dit haal ik al met rustig wandelen! Hmm… werk aan de winkel dus…

Lopen jullie ook op verschillende tempo’s?