Van paradijs, naar prut… Het was weer een bijzondere week.
Zoals ik in mijn vorige verslag al aangaf, moet ik echt beter gaan plannen en me daar dan ook aan houden. Dat was dus één van mijn doelen deze week.

Sinds kort heb ik een fantastische planner, de Purpuz planner. Ik begin er nu een beetje “in te komen” welke manier van gebruik voor mij handig werkt. Maar hardloopdates met mezelf had ik niet ingepland. Dat bleek niet handig te zijn deze week…

Maandag en dinsdag waren weer dagen die in beslag werden genomen door m’n werk. Niet dat ik dit vervelend vind hoor, integendeel! Ik blijf het zo heerlijk vinden dat ik 6 jaar geleden de keuze heb gemaakt om het roer om te gooien en voor mezelf als pedicure te beginnen! Ik geniet er nog iedere dag van.

Diëtiste bezoekje

Woensdag mocht ik weer naar de diëtiste. Zes weken geleden ben ik begonnen met het fodmap dieet. Dit is een speciaal dieet dat werkt door eliminatie van specifieke “trigger”producten. Deze eliminatiefase heb ik nu achter de rug. En heel eerlijk? Het ging heel goed! Mijn darmen zijn inderdaad veel rustiger. Ik heb zelfs de hele marathon in Rotterdam gelopen zonder darm probleempjes. Oké, uit voorzorg had ik toen wel Imodium genomen, maar toch… Ook de trainingen na de marathon gingen probleemloos.
Ik ben nu in de tweede fase aanbeland, waarbij ik de diverse producten weer op een bepaalde manier moet herintroduceren en dan goed omschrijven of en zo ja welke (darm)klachten ik daarna krijg. Ik ben benieuwd!

Vrijheidsloopje

Donderdagochtend was ik weer volop aan het werk, om vervolgens de boodschappen snel te halen, te lunchen en… oeps, verkeerde volgorde. Nu moet ik een tijdje wachten om te gaan lopen, tot die lunch een beetje gezakt is. Uiteindelijk liep ik pas rond zeven uur. Een korter dan gepland rondje dan maar, ik wil ruim voor acht uur “fris en fruitig” weer voor de tv zitten voor de dodenherdenking. 3km werd het, door de wijk terwijl ik intussen naar al die halfstok hangende vlaggen keek. Ik blijf het ieder jaar weer een indrukwekkend gezicht vinden, zoveel vlaggen. Tijdens het lopen gingen mijn gedachten regelmatig heen en weer naar al die verhalen, deels uit eerste hand, over de periode van de bezetting. Wat mogen wij in Nederland blij zijn met de vrijheid die we hier kennen! In gedachten eerde ik al lopend al die mensen die voor onze vrijheid hun leven lieten.

De donderdag sloot ik in een groot tranendal af, toen de film Schindler’s List afgelopen was. Hoewel ik deze al een keer of vijf heb gezien, was het ook nu weer zeer indrukwekkend en aangrijpend. Het duurde dan ook even voor ik in slaap viel.

Paradijs om de hoek

Vrijdag ging ik met de groep van Atletics de Sallandse Heuvelrug op voor een fartlektraining. Het was best koud in het begin, nog geen 8 graden en bewolkt! Maar wat was het weer gaaf om zo’n training te krijgen! Het is echt elke keer weer zó mooi om daar te lopen, het voelt als een klein paradijsje! En dat op amper een kwartiertje rijden van mijn huis… Love it!

Jammer genoeg was ik wakker geworden met een zere keel, zodat ik niet alle tempo-rondjes meedeed. Het ademen was een workout op zich en dat voelde wel heel bizar. Eenmaal weer thuis heb ik lekker thee met honing gedronken, dat hielp gelukkig wel!

Breaking2

Zaterdag was de keelpijn gelukkig weer weg en stond ik om 5:40 klaarwakker naast mijn bed. Zó vroeg??? Eh ja, ik heb #breaking2 gekeken op mijn laptop… Nike is de ultieme uitdaging aangegaan om de voor onmogelijk gehouden grens van 2 uur op de marathon te doorbreken. Wat was dit gaaf om te zien! Dat Eliud Kipchoge uiteindelijk een tijd neerzette van 2:00:25 is in eerste instantie natuurlijk wel jammer. Je hoopt toch op die magische 1:59:59… Maar ik denk wel dat hiermee bewezen is, dat een top-marathoner onder ideale omstandigheden die barrière van 2 uur binnen afzienbare tijd kan doorbreken! Diep respect voor Eliud Kipchoge en al die anderen die meegewerkt hebben aan die ongelooflijke project.

Geïnspireerd door dit loopgeweld heb ik even lekker buiten “gespeeld”. Nog wat frisjes en de zon had nog wat moeite, maar het was wel even lekker!

In de middag kwam de zon lekker door en werd het toch nog mooi weer! Kijk, daar houd ik van!

Prutgevoel

Zondag stond er een (pittige) trail-duurloop van 16km op het programma onder leiding van Pieter, onze trainer. Toen mijn wekker ging stond ik dan ook direct naast mijn bed, want hey, weer een stukje Sallandse Heuvelrug bedwingen is natuurlijk een feestje! Alleen dacht mijn lichaam daar even anders over, ik voelde mij “mèh”… Eerst maar even mijn havermoutje, dat helpt vast. Helaas hielp dat niet, het mèh-gevoel ging al snel over in een gevoel van totale lusteloosheid, ziek, moe… Kortom: Dit was ronduit prut! Nadat ik een tijdje “met mijn ziel onder de arm” beneden was geweest, niet wetend wat ik nu het beste kon doen, ging ik maar even in bed liggen. Slaap helpt altijd zeggen ze toch? Nou, dat heb ik geweten! Ik heb vrijwel de hele middag geslapen!

Helaas was ik daarna niet in een klap weer beter. Mijn zondag eindigde dan ook weer op tijd in mijn bedje.

Hopelijk gaat het deze week snel over, ik heb namelijk een paar leuke dingen op de planning! Woensdag ga ik een running-bootcamp volgen en zondag loop ik de Kastelenloop in Diepenheim! Wat zijn jullie plannen voor deze week?

En tussendoor kijk ik (uiteraard) naar de halve finales en de grote finale van het Songfestival.
Kijken jullie ook?