Ik liep deze week twee keer, en ik heb genoten! Hoewel…

Na mijn lange duurloop van zondag (eerste Paasdag) had ik maandag natuurlijk wel m’n rustdag verdiend. Achteraf ben ik blij dat ik zondag had gelopen, want maandag stond er toch een partijtje wind! En droog was het ook allerminst.

Uiteindelijk duurde het nog tot donderdag voor ik mijn hardloopschoenen weer aantrok, baantraining it is!

Op het programma stond, na de warming-up, corestability en loopscholing, weer een pittige intervalsessie.

Volgens mijn schema:
1×1000 in 6:06, dan 2:30 rust
3×800 in 4:53, tussendoor 2:00 rust
5×600 in 3:34, tussendoor 1:30 rust.

Al rondkijkend, besloten Karen, Ilse en ik deze series samen te lopen aangezien wij aardig bij elkaar in de buurt zitten qua interval-tijden.
Maar Karen had een ander plan: Zij had opdracht gekregen om eens te kijken of ze haar hartslag eens flink omhoog kon krijgen…
Dat heb ik geweten! Weg schema, iedere interval werd een sprint! Toen ik na de derde keer 600m zei, dat ik het ook wel prima vond als de volgende in 3:40 zou gaan, zei ze doodleuk “meid, het staat je helemaal vrij” hihi…
Nou, niet dus! Iets met geen zin om alleen te lopen en het me niet willen laten kennen… Ik bikkelde dus door, ook die laatste twee sessies van 600m…
Bij het uitlopen zei ik wel, dat ik alle 9 keren het gevoel had “half dood” te gaan, maar uiteindelijk er wel een heel tevreden gevoel aan over heb gehouden. Maar jeetje, dit waren intensieve intervallen, met extensieve pauzes! Oh my… Ik vond het onwijs zwaar, heb flink moeten doorbijten. Nee, ik genoot er niet van op dat moment… Na de training hebben we nog heerlijk nagepraat in de kantine met koffie en héél véél water! Jeetje wat een dorst! Note to self: Volgende keer toch weer m’n bidon langs de baan zetten. Ik ben trots dat ik toch heb weten door te zetten, ondanks de verzuring die optrad. De laatste 4 sessies had ik het gevoel dat mijn schoenen vastplakten aan de baan! hahaha…
Eenmaal thuis kon ik natuurlijk heel slecht in slaap komen, ik stuiterde nog na!

Zondag stond mijn laatste lange duurloop op het programma in aanloop naar mijn halve marathon in Enschede. Ik had besloten deze in m’n eentje te gaan lopen, vanuit huis. Hoe mooi de Sallandse Heuvelrug ook is, ik wil dit keer niet teveel hoogtemeters maken en goed m’n tempo c.q. hartslag kunnen controleren.

Naarmate de zaterdag vorderde, was er nogal wat whatsapp-verkeer over en weer, en besloot ik toch mee te gaan met 2 loopmaatjes. Zij wilden ook vlak lopen, en samen lopen is toch altijd leuker! Dit had een “zwaan-kleef-aan” effect, zodat we uiteindelijk een groot deel van de route met z’n zessen liepen!
Ik liep samen met Miranda de eerste ca. 3,2km naar de anderen, om van daaruit gezamenlijk ongeveer 12 km te lopen. Vervolgens moesten Miranda en ik natuurlijk nog wel weer terug naar ons beginpunt, wat dan zou uitkomen op zo’n 18-18,5km. En laat ik nu 18km op mijn schema hebben staan! hihi

Al met al liep ik toch iets meer, ik tikte de 20 kilometer aan! Herkennen jullie dat: terugkomen en dan zien dat je horloge op 19,89 staat? Dan stop je toch niet, dan loop je nog even een paar keer heen en weer om af te ronden? haha…

We waren heel blij dat we al ‘s ochtends redelijk bijtijds gingen lopen. Het was weliswaar bewolkt, en het regende af en toe heel licht onderweg, maar dat was juist heel welkom! Goh wat een verschil ineens met de dag er voor, het was gewoon warm!

Hoe leuk is dat, om er (niet afgesproken!) achter te komen dat 4 dames hetzelfde shirt aan hadden? Marga en ik waren hier de “vreemde eenden in de bijt”, maar omdat we bij toeval 3 aan 3 liepen en wij in het midden, voelden wij ons celebrity’s met bodyguards! hihi…

Al lopend en kletsend vloog de tijd (en daarmee ook de kilometers). Door het vele kletsen wisten we ons tempo ook lekker rustig te houden, wat juist de bedoeling is van deze duurloop. Het was weer heerlijk!

Bij thuiskomst ging ik uit nieuwsgierigheid nog even weer op de weegschaal staan: ja hoor, een halve kilo lichter teruggekomen dan ik ‘s ochtends vertrokken was. Ik woog m’n camelback: bijna een halve kilo (dus halve liter) lichter… Te weinig gedronken dus… Okay, flink bij-drinken de rest van de dag dus.  Toen ‘s middags de zon echt goed doorbrak, werd het zelfs zó lekker warm, dat we nog heerlijk buiten hebben gezeten, voor het eerst dit jaar! Oh, lente, je bent zo welkom nu!

Komende week nog even knallen met mijn trainingen, en dan het komend weekend naar Rotterdam! De voorpret is al begonnen, via whatsapp heb ik al vele gesprekken gevoerd met Patricia, een van de leden van Just Keep Running en mijn loopmaatje voor de kwart marathon! Ik heb er nu al zin in, nog één weekje!

En hoe verliep de afgelopen week bij jullie, en wat zijn jullie plannen voor komende week?