Gelukkig nieuwjaar! Dat 2019 maar een fantastisch jaar mag worden voor je! Dat het nu 1 januari is, betekent ook dat we het boek van 2018 definitief sluiten. Alweer een jaar voorbij… De highlights kiezen, dat was een enorme uitdaging! Alles wat ik heb beleefd, gedaan, meegemaakt en ontdekt heeft zo z’n charmes voor mij. Iets niet benoemen zou voor mij onrecht daar aan doen. Toch licht ik een paar extra speciale momenten er uit.

Niet alles ging goed…

Ik kan natuurlijk een heel mooi verhaal ophangen van alle fantastische momenten, maar wil toch ook even stil staan bij de tegenslagen die ik persoonlijk had ondervonden.

Al in de eerste dagen van het jaar verdraaide ik mijn knie. Net op tijd voor de halve van Egmond was die knie dusdanig hersteld, dat ik (weliswaar als duurloop) Egmond heb kunnen lopen.

Die knie hield zich goed, maar ik had toch twee weken volledige looprust na Egmond. De griep had in volle hevigheid toegeslagen!

Begin juli knalde ik met mijn (andere) knie tegen een obstakel tijdens “Tot de nek in de drek”, wat me weer een flink aantal dagen min of meer aan de kant hield.

Eind september bleek ik een spierscheurtje in mijn kuit te hebben: Een maand nagenoeg volledige looprust, fysio en oefeningen waren het gevolg.

Gelukkig heb ik dit allemaal achter mij kunnen laten en sta ik weer helemaal fit aan de start van dit nieuwe jaar. Bovendien waren er natuurlijk ook erg mooie momenten!

Ik heb op hardloopgebied genoten van…

Eh, tja… genoten? Deels… Ik heb het over de Marathon van Rotterdam. Dat was mijn grote doel voor 2018. Ik ging voor de derde keer een marathon lopen, en wilde toch wel heel graag nu (eindelijk) een tijd onder de vijf uur halen. Lang verhaal kort: Ik heb het gehaald, hoewel het vanaf 30 km weer een enorm gevecht was tegen de hitte en mijn buikkramp. Ik vergat dit gelukkig direct weer na de finish om het resultaat te gaan vieren in de Hofpleinfontein.

Ik heb voor het eerst meegedaan met de Zandvoort Circuit Run, in het team van Anita Nederland. Wat een geweldige wedstrijd is dat, en wat een sfeer!

Mijn PR op zowel de 10km (Ladiesrun Rotterdam), als op de 5km (Wiezoloop Wierden) wist ik flink aan te scherpen. Hard work pays off!

Nadat ik in september 2016 meegedaan had met de Strongsisterrun, deed ik dit jaar mee met “Tot de Nek in de Drek“. Hoewel ik bont en blauw (en met een flink geblesseerde knie) hier vandaan kwam, was dit toch ook wel heel gaaf om te doen!

Ik deed een running streak in mei, om weer lekker het loopritme op te pakken na het “niets moet – alles mag” na mijn marathon. Deze streak heb ik met enorm veel plezier voortgezet, zelfs in de zinderend hete zomer, tot ik uiteindelijk noodgedwongen moest stoppen na 143 dagen door het spierscheurtje in mijn kuit.

In november stond ik weer redelijk hersteld aan de start van twee wedstrijden in één weekend: Ik liep de 5km “kleintje Berenloop” op zaterdag, om op zondag de halve marathon “Berenloop” te lopen. Weer een evenement dat ik voor het eerst mocht meemaken, wàt gaaf!

Hoogtepunten buiten het hardlopen om

Jazeker, ook die waren er! Ik denk dan al snel weer terug aan mijn reis naar Ibiza met m’n jongste zoon, en aan het verrassingsweekend naar Praag met mijn man.

Ook heb ik genoten van de lange, hete zomer. Heerlijk ‘s avonds lang buiten zitten, met de caravan op pad in eigen land… Voor het hardlopen vond ik die temperaturen niet ideaal, maar om lekker te relaxen en te “niksen” vond ik het heerlijk, vooral ‘s avonds rond zonsondergang genoot ik enorm van de mooie luchten, het liefst onder het genot van een goed glas wijn.

Ook hier komt Terschelling weer voorbij, ik heb dat weekend enorm mogen genieten van de gezelligheid, het enthousiasme en de vriendschap van Deborah en Joyce, als #anitaladiesontour.

Het trainingsweekend met de atletiek, dat ik al 3 jaar op rij heb mogen meemaken. Ja, ik had dit ook onder het kopje “hardlopen” kunnen benoemen, maar dit gaat veel verder dan lopen alleen. Ik kijk nu al uit naar het weekend van komend jaar!

Ik mocht meedoen met een “bouncing bootcamp“, van Anita Nederland. Heerlijk springen op trampolines, lachen-gieren-brullen dus! En binnen 5 minuten liep het zweet in straaltjes over mijn rug. hihi…

Naast dit alles heb ik ook enorm genoten van mijn gezin. Mooie momenten beleefd, gezellige dingen gedaan… Kortom: Dit lijstje is absoluut niet volledig! Andere herinneringen blijven mij zeker ook altijd bij. Al met al was het een heel mooi jaar, met vriendschap, uitdagingen, een lach en een traan.

In de komende dagen zal ik mijn plannen en doelen voor 2019 delen.

Hoe kijk jij terug op 2018?